profil

Wybierz przedmiot
Teksty 7
Zadania 0
Opracowania 0
Grafika 0
Filmy 0

Dzwonek na przerwę



poleca85%
Język polski

"W końcu ta przerwa"

Ostatnie pięć minut do długiej przerwy, a dłuży się jakby to była cała godzina! Tyk, tyk... Zaczęło się wspólne odliczanie, a pani nauczycielka ,,robi wielkie oczy", bo nie wie, co się dzieje z klasą. Wreszcie słyszymy dzwonek. Chmara uczniów...



poleca85%
Język polski

Na przerwie - reportaż

Świeci słońce, a temperatura wciąż rośnie. Nie ma to jak piękny, ciepły poniedziałek. Dzieci i młodzież po dwóch dniach wolnego, wracają do szkoły. Część uczniów kręci się pod szkołą, inni plotkują na korytarzy, a reszta z zeszytem powtarza...



poleca85%
Język polski

Kazimierz Przerwa Tetmajer - życie i twórczość

, groby, płynąca woda. Ten smutny pejzaż wraz z płynącą rzeką, która w końcu ginie w głębinach morza, może ilustrować sens ludzkiej egzystencji. Poeta posługuje się tu bogatą symboliką (zmrok, groby



poleca87%
Język polski

Kazimierz Przerwa-Tetmajer "Evviva l'arte" - analiza.

, powracający jak echo na początku i końcu każdej ze strof, wyznacza myśl przewodnią utworu – wywyższenie sztuki. To radosne wykrzyknienie stanowi swoistą klamrę dla gorzkich rozważań na temat rangi sztuki



poleca85%
Język polski

Kazimierz Przerwa-Tetmajer "Na skalnym Podhalu - Jak się Józek Smaś pojechał wysłuchać".

, że nie mógł nawet wstać z łóżka. Leczył się ludowymi sposobami. Kobiety natomiast twierdziły, że pomóc może mu tylko pójście do spowiedzi i przyjęcie Komuni św. W końcu Józek uległ ich przekonywaniom



poleca85%
Język polski

Poezja młodopolska bliska czy daleka współczesnemu odbiorcy.

jej sił nie starcza tuła się po świecie i żebrze. W końcu umiera gdześ w polu. Sonet XXXIX jest w dużej wierze utworem utworem autobiograficznym. Opisany w nim biedny chłopiec pasąc krowy



poleca86%
Język polski

Wiersz "Na Anioł Pański" Kazimierza Przerwy-Tetmajera.

jakbyśmy tam byli i słyszeli te szumy. (Synestezja). Obraz ten jest znacznie bardziej dynamiczny niż poprzedni, widzimy ruch(chód, tumany, przepływ wody). Na końcu znów podkreślony jest smutek i fakt