Dusza
Metaforyczne łowy
Mianem łowów określane są nie tylko polowania na grubego i małego zwierza. Opisanych w Biblii apostołów, np. Piotra, który był rybakiem, często określa się jako rybaków dusz ludzkich. Chrystus powołał bowiem uczniów, by głosili dobrą nowinę i przekazywali ją innym ludziom, czyli łowili ich dusze... Wcześniej jednak Jezus daje się poznać jako wielki rybak (tak też bywał określany) i to nie tylko dusz. Dzięki niemu miał miejsce cudowny połów, w czasie którego Piotr i inni za zrządzeniem...
Biblijne klimaty
To w Starym Testamencie w Księdze Koheleta padają wielokrotnie cytowane potem słowa: „Marność nad marnościami i wszystko marność”. Księga ta akcentuje przemijalność rzeczy doczesnych i to, iż nie znamy swego losu: „Bo czas i przypadek rządzi wszystkim. Bo też i nie zna człowiek swego czasu...”. Księgą akcentującą kruchość rzeczy doczesnych i trwałość wiecznych jest też Księga Hioba . Jej bohater – Hiob, na którego spadają liczne nieszczęścia, mówi „Nagi wyszedłem z łona matki i nagi tam...
Teatr naszej duszy
Stanisław Wyspiański pisał w jednym z utworów o teatrze duszy, w którym ogląda widzów. Stąd pochodzi termin „teatr ogromny” – to właśnie takiego teatru, będącego syntezą sztuk: malarstwa, muzyki, tekstu, gry indywidualnej i zbiorowej pragnął Wyspiański. Teatr miał być ogromny także w sensie przestrzennym, na wzór amfiteatrów starożytnych (autor Wesela pasjonował się antykiem).
Teatr w teatrze
Szczególne wrażenie robią na widzach sceny teatralne wplecione w tok innych teatralnych sztuk. Np. w najsłynniejszej tragedii wszech czasów, Hamlecie WilliamaSzekspira, na prośbę młodego księcia aktorzy odgrywają przed Klaudiuszem i Gertrudą spektakl Zabójstwo Gonzag i . Hamlet dopisuje do tekstu parę scen. Obserwując reakcję widowni, zwłaszcza ojczyma, chce przekonać się, czy Klaudiusz winien jest królobójstwa (zabójstwa starego Hamleta). Dowodzi to wielkiego zaufania księcia wobec...
Miłość romantyczna
Gustaw kochał swą wybrankę miłością romantyczną. Był przekonany o wspólnocie dusz łączącej go z ukochaną. Była to więź silniejsza niż wszelkie zobowiązania,niż małżeństwo, niż moralność. Kobieta jednak wyszła za innego. Podobnie Werter z Cierpień młodego Wertera Goethego uważał, że dusze jego i Lotty są sobie przeznaczone, wszak razem doznawali tylu wspaniałych wzruszeń przy lekturze. Ponieważ nie mógł dalej żyć bez wybranki swego serca, która została żoną innego, popełnił samobójstwo......