Czego boi się człowiek
„Czego boi się człowiek?”. Odpowiedz na pytanie posiłkując się wybranymi tekstami.
„Ledwie rozróżnił sen od jawy, ledwie domyślił się, że on to on (...), oczami tylko widzi, uszami tylko słyszy, rekordem jego mowy jest tryb warunkowy, rozumem gani rozum, słowem prawie nikt, ale wolność mu w głowie, wszechwiedza i byt (...).”...
„Człowiek jest najpotężniejszą siłą i najsłabszą jednostką” na podstawie stasimona I z „Antygony".
Człowiek jest jedyną istotą wyróżniającą się najwyższym rozwojem psychiki i życia społecznego. Jako jedyny posiada kulturę i jest zdolny do jej tworzenia. Kultura oznacza całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości. Pieśń chóru –...
Opracowanie "Krzyżaków" H. Sienkiewicza.
do opisu epoki wiele faktów historycznych: śmierć królowej Jadwigi, wydarzenia polityczne dotyczące polityki i stosunków polsko-Krzyżackich, wreszcie posiłkując się historycznymi dokumentami i
Satyra sądzi człowieka? W pracy wykorzystaj wnioski z analizy „Do króla” i innych znanych ci satyr Ignacego Krasickiego.
, jest narzędziem dotkliwej krytyki. Krytyki, która ośmiesza nie tyle ludzi, co ich wady, postawy czy zachowania. W dalszej części pracy, posiłkując się cytatami i wnioskami z analizy „Do króla”, postaram
Twarz w filozofii dramatu Józefa Tischnera
jedyne przypadki występowania maski na ludzkich twarzach. Problem maski jest problemem bardzo złożonym, z jednej strony człowiek ucieka przed wzrokiem innych, boi się ich, nie chce być osądzany
Czy średniowieczny wzorzec osobowy władcy miałby szansę realizacji wśród współcześnie rządzących?
kompanów z partii? Należałoby porównać wzorce osobowe władcy średniowiecznego ze statystycznym politykiem naszych czasów, co niniejszym spróbuję uczynić. Posiłkując się ?Pieśnią o Rolandzie? (w przekładzie
Czy średniowieczny wzorzec osobowy władcy miałby szansę realizacji wśród współcześnie rządzących?
władcy średniowiecznego ze statystycznym politykiem naszych czasów, co niniejszym spróbuję uczynić. Posiłkując się „Pieśnią o Rolandzie” (w przekładzie Tadeusza Boya–Żeleńskiego), klasycznym