‘wydzielać woń, zapach’.
Pochodzenie:
Od XIX w.; ogsłow. (por. czes. pachnout ‘śmierdzieć, cuchnąć; pachnieć’, ros. páchnuť ‘pachnieć’, ukr. páchnúty ‘powiać, zadąć’) < psłow. dialektalne *pachnąti ‘zacząć wiać, powiać, wionąć’ > wtórnie ‘powiać wonią, zapachem, śmierdzieć, cuchnąć, pachnieć’ – czasownik pochodzący od psłow. *pachati ‘wiać, dąć’ (poświadczonego w dawnej pol. w formie pachać ‘owiewać zapachem, okadzać’) utworzonego od pie. *pěs- ‘dąć, wiać’.
Pierwotna postać
Słowo to wyparło starszą postać pachnąć.
poleca
b/d
poleca
b/d
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Pachnieć