1. ‘jednostka ludzka’; 2. ‘kategoria gramatyczna czasowników wskazująca na to, w jaki sposób jest zaangażowany w przekazanie informacji wykonawca czynności oznaczanej przez czasownik lub też kto doświadcza stanu określanego przez czasownik’; 3. ‘postać występująca w utworze literackim’; stpol. też: 4. ‘zespół czyichś istotnych cech’, 5. ‘zewnętrzny kształt, forma’ oraz 6. ‘gatunek, rodzaj’.
Pochodzenie:
Od XV w.; ogsłow. (por. czes. osoba, ros. osóba, słoweń. osôba / osêba ‘ts.’)– słow. postać *osoba utworzona od wyrażenia przyimkowego *o(b) sobě ‘o sobie’(poświadczonej stpol. formą osobie ‘pojedynczo, z osobna; szczególnie, zwłaszcza’); pierwotnie ‘ten, kto jest sam ze sobą, pojedyncza osoba, jednostka’.
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
osobny
1. ‘wydzielony, wyodrębniony’; 2. stpol. też ‘samotny, ustronny’, 3. ‘odmienny, wyjątkowy’ oraz 4. ‘osobisty, własny’; od XV w.; słow. *osobьnъ ‘będący sam ze sobą, sam na sam, pojedynczy, oddzielny’ i przysłówek*osobьně ‘pojedynczo, oddzielnie, odrębnie’ utworzone od wyrażenia przyimkowego *o(b) sobě
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
25%
33 głosów
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta