1. ‘roślina warzywna Cucumis o długiej, płożącej się łodydze i żółtych kwiatach’; 2. również ‘owoc tej rośliny o wydłużonym kształcie, pokryty zieloną skórką’.
1. ‘roślina warzywna Cucumis o długiej, płożącej się łodydze i żółtych kwiatach’; 2. również ‘owoc tej rośliny o wydłużonym kształcie, pokryty zieloną skórką’.
Od XIV w.; w tym znaczeniu w in. językach słow. stosowane są: czes. okurka, słowac. uhorka i ros. ogurec – słowiańską prapostacią tych wyrazów jest *ogur- i *ągur- utworzone od śrgr. áuguros i ánguron ‘ogórek’ (pierwotnie ‘zielony, niedojrzały’); za pośrednictwem języków słow. nazwa ta weszła do języków germ. (por. niem. Gurke, duńskie agurk); w pol. nastąpiło przejście: ogurek > ogórek.
Materiał opracowany przez eksperta