1. ‘żółtobrunatna wydzielina wątroby zwierząt kręgowych i człowieka’; 2. stpol. również ‘substancja o gorzkim smaku, gorycz’.
Pochodzenie:
Od XV w.; pochodzi od psłow. *zľčь ‘żółć’ utworzonego od pie. pierwiastka *ģhel- ‘błyszczeć, lśnić; żółty, zielony’, który do psłow. przeszedł po rozwoju fonetycznym: *ģhl-k- > *zĭlkĭ > *zľčь; ż- i -ć występujące w pol. wyrazie są wtórne.
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
100%
2 głosy
żółty
‘mający barwę owocu cytryny, jaskrów, żółtka itp.’; od XV w.; ogsłow. < psłow. *žľtъ ‘żółty’ pochodzącego od pie. *ģhel- (wyraz ten oznaczał m.in. różne jasne barwy, zwłaszcza żółtą i zieloną)
Podobne teksty: