1. ‘mający barwę świeżej trawy lub szmaragdu’; 2. ‘niedojrzały (o owocach)’; 3. potocznie ‘niedoświadczony, niemający wiedzy o czymś’.
Pochodzenie:
Od XV w.; ogsłow. (por. czes. zelený, ros. zelënyj) < psłow. *zelenъ ‘zielony’ –jest to pierwotny imiesłów od niezachowanego w językach słow. czasownika [*zelti] (ma on odpowiedniki w językach bałt. – por. lit. žélti ‘stawać się zielonym, zielenieć’), którego podstawą było pie. *ģhel- ‘świecić się’.
Źródło
I pożarta jest wszystka zielina ziemska.
Biblia królowej Zofii, 1455 r.
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
zioło
1. ‘roślina o niezdrewniałych pędach, roślina zielona’; 2. zioła ‘ususzone rośliny zielne lub ich części’; od XIV w.; pochodzi od psłow. *zelo ‘zielona, niezdrewniała roślina’ pokrewnego np. z lit. žolě ‘trawa; zioła’, łac. helus / holus ‘zieleń; owoce; kapusta’; podstawą jest pie. *ģhel- ‘świecić się’
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Zielony