1. ‘podlegać jakiejś konieczności, nie móc postąpić inaczej’; 2. ‘uważać coś za swoją powinność, obowiązek, być zobowiązanym do czegoś’; 3. ‘koniecznie chcieć czegoś’; 4. stpol. musieć, musić ‘być zniewolonym do czegoś, mieć obowiązek coś zrobić’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; zapożyczenie ze stniem. muozan ‘móc, śmieć’ (dziś niem. müssen ‘musieć’); por. też górnołuż. dialektalne musyć oraz czes. muset / musit.
poleca
b/d
mus
‘konieczność działania, przymus’; pochodzi od niem. Muss ‘konieczność, przymus’
poleca
b/d
przymusić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
wymusić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
zmusić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
muszać
forma wielokrotna muszać dziś głównie w czasownikach przedrostkowych:przymuszać ( --> przymus), wymuszać, zmuszać.
Podobne teksty: