1. ‘posługiwać się słowami w celu komunikowania myśli i przeżyć lub przekazywania informacji’; 2. ‘posługiwać się jakimś językiem’; 3. ‘zwracać się do kogoś w jakiejś formie’; 4. ‘informować, podawać do wiadomości, zawierać jakąś treść’; 5. ‘wypowiadać jakiś tekst, zwykle na głos’; 6. ‘wyrażać coś, coś znaczyć, świadczyć o czymś’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. mluvic ‘mówić’, ros. mółviť ‘rzec, powiedzieć, powiadać’) < psłow. *mlviti ‘wydawać różne odgłosy’ > ‘wydawać głos, paplać bez sensu’ > ‘mówić’; prawdopodobnie psłow. czasownik jest pochodzenia dźwiękonaśladowczego.
Pierwotna postać
Pierwotnie funkcjonowała postać mołwić (XIV-XV w.).
Źródło
A w słupie ognia mołwiał k nim,
Wiesiołe bądź mołwienie moje.
Psałterz puławski, koniec XV w. lub początek XVI w.
poleca
22%
19 głosów
mowa
1. ‘wypowiadanie czegoś, mówienie’; 2. ‘zdolność mówienia’; 3. ‘sposób mówienia, wymowa’; 4. ‘dłuższa wypowiedź, przemówienie’; 5. ‘język, dialekt’; od XIV w.; ogsłow. < psłow. *mlva ‘wydawanie różnych dźwięków, odgłosów’ > ‘wydawanie jednostajnego głosu, gadanie’ > ‘mowa, mówienie’ – rzeczownik od psłow. *mlviti; w stpol. w XIV-XV w. pierwotnie występowała postać mołva
poleca
b/d
poleca
b/d
niemowlę
pierwotna forma niemowię utworzona od zaprzeczonego czasownika nie mówić
poleca
b/d
namówić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
obmówić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
odmówić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
omówić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
przemówić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
rozmówić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
umówić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
wmówić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
wymówić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
zamówić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
zmówić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
mawiać
forma wielokrotna mawiać --> namawiać, obmawiać, przemawiać.
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta