‘zobaczyć, zaobserwować’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. uzřit ‘zobaczyć, ujrzeć’, ros. uzréť ‘ujrzeć; dopatrzyć się’) < psłow. *uzьrěti ‘zobaczyć, dostrzec, ujrzeć’ – czasownik z przedrostkiem u- pochodzący od psłow. czasownika *zьrěti ‘patrzeć, spoglądać, widzieć’.
Pierwotna postać
W stpol. czasownik ten występował również w postaciach: uźrzeć, uźreć, urzieć też w znaczeniu ‘stwierdzić, przekonać się, zauważyć’.
Źródło
A uźrzał Bóg światłość, iże jest dobra.
Biblia królowej Zofii, 1455 r.
Uźrała zioła trawą rozkosznie idęcy.
Rozmyślanie przemyskie (Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa), XV w.
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Ujrzeć