1. ‘powodować powstawanie czegoś’; 2. ‘składać się na coś, stanowić coś’.
Pochodzenie:
Od XV w.; ogsłow. (por. czes. tvořit ‘tworzyć’, ros. tvoriť ‘tworzyć, robić’) < psłow. *tvoriti ‘powodować powstanie czegoś; robić, czynić; formować, kształtować’ – jest to pierwotna forma wielokrotna od niezachowanego w językach słow. czasownika [*tverti] (znany np. z lit. tvérti ‘brać, łapać; obejmować; trzymać; tworzyć, budować’); podstawą pie. *tuer- ‘chwytać, ogarniać’; w językach słow. nastąpił rozwój znaczenia, który prawdopodobnie miał przebieg: ‘chwytać, ogarniać’ > ‘otaczać coś ogrodzeniem, grodzić’ > ‘nadawać czemuś kształt, kształtować, formować’ > ‘budować, robić coś, tworzyć’.
poleca
100%
3 głosy
potwarz
‘bezpodstawne zarzuty, oszczerstwo’; od XIV w.; utworzony od psłow. czasownika *potvoriti ‘przetworzyć, zmienić’
poleca
65%
14 głosów
twarz
1. ‘przednia strona głowy ludzkiej, oblicze’; 2. dawniej ‘stworzenie’; 3. stpol. również ‘to, co zostało stworzone, powołane do istnienia, stworzenie, człowiek, zwierzę’; od XV w.; ogsłow. (por. czes. tvař ‘oblicze, twarz’, ‘człowiek, istota’, ros. tvar’ ‘żywe stworzenie; kreatura’, dialektalne ‘twarz, gęba’) < psłow. *tvarь ‘to, co zostało stworzone, utworzone, uformowane; żywa istota’ – rzeczownik odczasownikowy od psłow. *tvoriti; znaczenie ‘oblicze’ jest wtórne, powstało z ‘to, co...
poleca
b/d
poleca
b/d
przetworzyć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
stworzyć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
utworzyć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
wytworzyć
czasownik przedrostkowy
Materiał opracowany przez eksperta