1. ‘bez wyrazistego smaku’; 2. ‘przyprawiający o mdłości’; 3. ‘słabo świecący, zamglony’; 4. ‘pozbawiony wyrazu, ekspresji’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. dolnołuż. mdły ‘słaby, bezsilny; martwy; wycieńczony’, górnołuż. modły ‘obwisły, zwieszony; wątły, słaby, bez energii’, czes. mdlý ‘słaby, wątły, zmęczony; matowy, słaby (światło); bez smaku’) < psłow. *mъdъlъ ‘słaby, bezsilny, wątły’ – przymiotnik odczasownikowy od psłow. *mъděti ‘być słabym, zmęczonym’ pochodzącego od pie. *mau-d- ‘słaby, oslabiony, przyćmiony, ciemny’.
Pierwotna postać
W stpol. wystąpowały również postaci mdły, medł, mgły i młdy ‘słaby, wątły, bezsilny, wycieńczony’; dialektalnie stosowano formę metły (metłi) ‘ts., słony’.