1. ‘głębokie miejsce w rzece, w jeziorze, grząskie bagno’; 2. stpol. ‘rozlewisko wodne, jezioro, bagno; niebezpieczna głębia wodna’; od XV w.; pochodzi od czasownika topić w znaczeniu ‘zanurzać w wodzie’
poleca
b/d
topielec
1. ‘ten, który się utopił’; 2. w gwarach ‘istota żyjąca w wodzie i wciągająca do niej grzesznych ludzi’
Materiał opracowany przez eksperta