1. ‘trujący gaz (tlenek węgla)’ ; 2. ‘zapach spalenizny, swąd’; 3. dialektalnie też ‘dym’; od XVII w.; ogsłow. (por. czes. čad ‘swąd, spalenizna, dym’, ros. čad ‘swąd, duszący dym’, słoweń. čâd ‘dym, czad, para, opar’) < psłow. *čadъ (< *kēd-o-) ‘dym, sadza, opar, mgiełka’
poleca
b/d
zaczadzić (się)
1. ‘zatruć (się) wyziewami, czadem’; 2. gwarowe czadzić ‘dymić, kopcić’
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta