‘muskać, lekko dotykać, łechtać’.
Pochodzenie:
Od XVII w.; ten czasownik intensywny pochodzi od stpol. łaskać ‘głaskać’ (por.też czes. laskat ‘pieścić’, ros. laskáť ‘pieścić, głaskać’) < psłow. *laskati ‘okazywać pożądanie, miłość, głaskać, pieścić, przymilać się’ utworzone z prapostaci *lāsk-sk- < pie. *lās- / *las- ‘żądny, pożądliwy, łakomy, chciwy, swawolny’.
Pierwotna postać
W stpol. w XV w. stosowano postać łasktać ‘drażnić, łaskotać, łechtać’.
poleca
100%
3 głosy
łaska
1. ‘życzliwość, względy, przychylność’; 2. ‘miłość’; 3. ‘miłosierdzie, litość, dobroć’; od XIV w.; ogsłow. (por. czes. láska ‘miłość’, ros. láska ‘pieszczota’) < psłow. *laska ‘pieszczenie, pieszczota, przymilanie się’ – nazwa czynności od psłow. *laskati
poleca
b/d
łasy
‘łakomy, chciwy, żądny’; od XVI w.; odpowiedniki we wschsłow. (por.ros. dialektalne lásyj ‘łakomy, pożądliwy, chciwy; łaszący się, przymilający’) < psłow. dialektalne *lasъ ‘łakomy, chciwy, pożądliwy’ – przymiotnik od pie. *lās- ‘żądny, pożądliwy, łakomy, chciwy, swawolny’
poleca
100%
3 głosy
łechtać
‘łaskotać, muskać, drażnić’; od XVI w.; utworzone od zachsłow. postaci *lьchъtati ‘łaskotać’; w stpol. występowała postać łektać
Podobne teksty: