1. ‘człowiek nędzny, szubrawiec, drań’; 2. dialektalnie ‘obdartus’; 3. w gwarach również łachuder ‘obdartus, oberwaniec’; odpowiedniki tylko w językach wschsłow. (por. np. ros. dialektalne lachudra ‘człowiek wyczerpany fizycznie i psychicznie; człowiek niechlujny’) < płnsłow. *lachudьra ‘człowiek w podartym ubraniu, obdartus’ – jest to złożenie psłow. *lachъ + psłow. *dьra, który pochodzi od psłow. czasownika *derti (patrz DRZEĆ).
