1. ‘z trudnością, zaledwie, tylko’; 2. ‘skoro tylko’.
1. ‘z trudnością, zaledwie, tylko’; 2. ‘skoro tylko’.
Od XVI w.; ogsłow. (por. czes. jedva (ledva) ‘ledwo, z trudem, mało’, ros. edvá ‘z trudem, w małym stopniu, ledwo’) < psłow. *ed(ъ)va przysłówek (wtórnie partykuła ) ‘tylko, ledwie, zaledwie’ – powstało ze złożenia partykuły wzmacniającej *ed- + partykuły va niepoświadczonej samodzielnie w językach słow.(wystąpiła np. w lit. vōs ‘ledwie, zaledwie’).
W XV w. obok postaci ledwo wystąpiły też formy jedwo, jedwa oraz jedwe.
W pol. występuje też postać ledwo.
Materiał opracowany przez eksperta