1. Wykrzyknienie zwracające uwagę, przywołujące, wyrażające radość, żal; 2. dialektalnie także jako zawołanie na konia czy krowę.
1. Wykrzyknienie zwracające uwagę, przywołujące, wyrażające radość, żal; 2. dialektalnie także jako zawołanie na konia czy krowę.
Od XVI w.; ogsłow. (por. czes. i ukr. hej!, sch. hêj!); jest to pierwotne wykrzyknienie znane również in. językom pie. (np. niem. hei!, łac. hei!).
W stpol. w XV w. występowała forma hejże! ‘ejże’ – wykrzyknienie wyrażające zdumienie i oburzenie; w XVI-XVIII w. wyraz występował też z dodatkiem in.partykuł: hejda(ż)!, hejdyż! – były to okrzyki radości (od tego stpol. hejdać ‘wykrzykiwać’).
Materiał opracowany przez eksperta