‘wrzawa, zgiełk, hałas, zamieszanie’.
Pochodzenie:
Od XVII w.; brak pewnej etymologii: być może z ukr. harmýder (dialektalne harmíder) ‘ts.’, podobnie białorus. harmídar, ros. dialektalne garmídar – pochodzenie tych wschsłow. wyrazów niepewne, być może z pers. yarmīdan ‘kłócić się, sprzeczać; gniewać się; ryczeć’ przeniesione za pośrednictwem któregoś z języków tureckich.
Pierwotna postać
Dawniej w formach charmider i armider.
Ciekawostki
Znany polski językoznawca Aleksander Brückner tłumaczył pochodzenie tego wyrazu jako zapożyczenie od XVII-wiecznej nazwy tureckiej jaskini zbójeckiej na Bałkanach: harmi deres (< turec. harami ‘rozbójnik’ + dere ‘wąwóz,dół’), przyniesionej przez ówczesnych polskich podróżników (zwłaszcza poselstwa polskie powracające z Turcji) w formie Harmideres.
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Harmider