1. ‘członek polskiej organizacji skautowskiej (harcerstwa)’ (XX w.); 2. dawniej ‘żołnierz lekkozbrojny potykający się z wrogiem w pojedynkę przed bitwą, harcownik’; od XV w.; pochodzi od stczes. harcieř ‘harcownik’, czes. przestarzałe harciř ‘pionier, skaut’ < niem. Hartschier, Hertschier < wł. arciere ‘łucznik’; w XVI w. również w formie arcerz