1. ‘przyrząd do zatrzymywania lub zmniejszania prędkości ruchomych części mechanizmów, maszyn, pojazdów; 2. przenośnie ‘wędzidło, wodze, czynnik powściągający’; 3. też ‘lina do zatrzymywania i ciągnięcia tratwy’(XVI w.); pochodzi od niem. złożenia Hemm-holz ‘ts.’, w dosłownym znaczeniu ‘drzewo do hamowania’ – początkowo był to kawałek drewna do blokowania koła u wozu; w pol. od XVII w.; pol. > ukr. dialektalne hamúłecь i słowac. hamulec
