‘kawałek cienkiego pręta metalowego, z jednej strony zaostrzony, z drugiej zakończony główką’.
‘kawałek cienkiego pręta metalowego, z jednej strony zaostrzony, z drugiej zakończony główką’.
Od XV w.; ogsłow. (dolnołuż. gózdź, słowac. dialektalne hvozď, ros. gvozď)< psłow. *gvozdь ‘kawałek ostro zakończonego drewna, drewniany gwóźdź’– związane etymologicznie z psłow. *gvozdъ ‘las; drewniany gwóźdź’ (por.m.in. XV-wieczne gozd ‘las’).
Stpol. i dialektalne formy goźdź i goździa.