1. ‘wydawać głos (o gołębiach, przenośnie o ludziach)’; 2. forma jednokrotna gruchnąć ‘zabrzmieć głośno, gwałtownie, huknąć’; ‘strzelić, wystrzelić’; ‘nagle, gwałtownie uderzyć, grzmotnąć; 3. ‘pójść, pobiec’.
Pochodzenie:
Ogsłow. (por. czes. dialektalne hrouchat ‘bić, tłuc, strzelać’, ros. dialektalne gruchať ‘gnieść, wgniatać; bronować’, sch. gruhati ‘huczeć, brzmieć, rozlegać się’) < psłow. *gruchati ‘uderzać, bić, tłuc’, *gruchnąti – czasownik dokonany pochodzenia dźwiękonaśladowczego (por. wykrzyknienie gru! gru!).
Pierwotna postać
W gwarach również w postaciach grukać, grugać, gruszyć.