1. ‘nieinteligentny, tępy, ograniczony’; 2. ‘niedoświadczony, naiwny’; 3. stpol. i dialektalnie ‘chory umysłowo, szalony, obłąkany’; 4. dawniej ‘prostacki, nieuczony’; 5. potocznie ‘niepotrzebny, nieważny, błahy’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (czes. hloupy ‘nierozumny, tępy, niepotrzebny, mało ważny’, ros. glupyj ‘durny, głupi; ciemny; naiwny’) < psłow. *glupъ ‘całkowicie zaciemniony;ciemny na umyśle, nierozumny, niedoświadczony, tępy, głupi, obłąkany, szalony’; brak odpowiedników w in. językach ie., prawdopodobnie jest to psłow. innowacja, wyraz prapokrewny ze słowem głuchy (od tej samej pie. podstawy) – w pierwotnym znaczeniu ‘ściśnięty, przytłumiony, zagłuszony, przysłonięty, pozbawiony światła’, początkowo przede wszystkim o roślinach,wtórnie o czymś zaciemnionym, a z tego znaczenia dopiero przeniesione na właściwości umysłowe człowieka.
Pierwotna postać
Pierwotna postać głupy (jej ślady w niektórych gwarach).
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
wygłupić się
dialektalne też wygłupić ‘wywieźć w pole, oszukać’
Podobne teksty:
- 88% Czy Kordian był głupi.
- 84% Antonimy
Materiał opracowany przez eksperta