1. ‘wyprawiona skóra zwierzęca z włosiem’; 2. ‘odzienie wierzchnie podbite futrem’; 3. dialektalnie ‘podszewka, watolina’.
1. ‘wyprawiona skóra zwierzęca z włosiem’; 2. ‘odzienie wierzchnie podbite futrem’; 3. dialektalnie ‘podszewka, watolina’.
Od XV w.; zapożyczenie z niem. Futter ‘podszewka’ (śrniem. vuoter ‘podszewka, futerał’); na gruncie pol. zmiana znaczenia: ‘podszewka’ > ‘ocieplająca podszewka, podszyte pod ubranie skórki zwierzęce, futrzane podbicie’> ‘ubranie podbite skórkami, wyprawioną skórą z włosem’ > ‘wyprawiona skóra zwierzęca z włosem’.
Dialektalnie stosowano też formy futer ‘podszewka; skóra wyścielająca wnętrze obuwia’, a w kaszub. również fuder.
od XVI w.; zdrobnienie; już w XV w. pojawiła się nazwa osobowa Futerko, wcześniej stosowana forma zdrobniała futrko
od XVI w.
futrzarski