1. ‘owoc drzewa figowego’; 2. ‘drzewo figowe, figowiec’; 3. figi ‘kuse majteczki damskie’ (XX w.), znaczenie występujące tylko w pol., może inspirowane biblijnym listkiem figowym u Ewy wypędzanej z raju, od figa ‘nic, prawie nic’.
Pochodzenie:
Od XV w.; zapożyczenie ze śrniem. vīge ‘ts.’ (< łac. ficus ‘ts.’); podobnie w słoweń.fíga (wyjątkowe w językach płdsłow.), czes. fik, słowac. figa; z pol. słowo przeszło do wschsłow. (por. ros. fíga i ukr. fíga, chvýga, fíha) oraz lit. fygá.
Pierwotna postać
W stpol. również w postaci fig / fik, a także w zwrotach 1. figi podawać ‘szydzić, urągać gestami rąk z charakterystycznym złożeniem palców’; później odXVII w. 2. pokazać figę za wł. far la fica ‘wyśmiewać przez odpowiedni gest; odprawić z kwitkiem’ oraz 3. dostać figę ‘nic nie dostać’.
Źródło
Owo drzewo co się zdało być figiem.
Grzegorz z Żarnowca (ok. 1528-po 1601)
poleca
b/d
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Figa