1. ‘roślina uprawna Phaseolus’; 2. ‘jej nasiona i strąki’; 3. ‘potrawa z nasion fasoli’.
Pochodzenie:
Od XVII w.; w mowie potocznej stosowane dopiero w XIX w.; zapożyczenie ze śrniem. fasōl / phasōl, niem. dialektalne Fasole ‘fasola’ < śrłac. fassolius / fasellus < łac. phaseolus / phasēlus ‘ts.’ < gr. phásēlos ‘ts.’; pol. > ros. fasólь oraz ukr. fasólja, chvasólja.
Pierwotna postać
Wcześniej w XVI w. słowo występowało w formach faseol, fazoły ‘groszek’, a w XVII w. – fazyjoli / fazoli, dialektalnie fasola / fazåla / fazål ‘fasola zwyczajna’.
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Fasola