1. ‘niezgodność z prawdą’; 2. ‘nieszczerość, obłuda, kłamstwo’; 3. ‘nieczysty dźwięk’; 4. stpol. też ‘błędność wyroku’ (XV w.).
Pochodzenie:
Od XV w.; zapożyczenie ze śrniem. valsch (dziś niem. Falsch) ‘fałszywy; fałsz’< łac. falsus ‘ts.’; podobnie czes. faleš; pol. > ros. falšь, białorus. i ukr. fałš, ukr. też falš, chvalš.
Źródło
Obłędliwości fałesznych nauk.
Mikołaj Rej (1505-1569)
Od męża nieprawego i fałesznego wyrwi mie.
Psałterz puławski, koniec XV w. lub początek XVI w.