1. ‘część składowa całości, składnik’; 2. dawniej także w znaczeniu ‘składnik podstawowy’; 3. ‘pierwiastek chemiczny’; 4. przenośnie ‘grupa ludzi z pewnego środowiska, odznaczających się pewnymi specyficznymi cechami’ (np. element plebejski); 5. dziś często ma wydźwięk pejoratywny ‘grupa ludzi z tzw. marginesu społecznego’; 6. w liczbie mnogiej ‘pierwsze zasady, początki’, np. elementy logiki.
Pochodzenie:
Od XV w.; zapożyczenie z łac. elementum ‘żywioł, substancja pierwotna’; wyraz z grupy europeizmów (por. ang. element, fr. élément, czes. element).
Pierwotna postać
W XV-XVIII w. słowo występowało zwykle w liczbie mnogiej elementa w znaczeniu filozoficznym ‘pierwotne składniki materii, żywioły’.
Źródło
Cztyrzy żywioły a by albo alimenta (...) to są te czusz alimenta: ogień, ziemia, wilkość i powietrze.
Rozmyślanie przemyskie(Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa), XV w.