‘sprawdzenie nabytych przez kogoś wiadomości’.
Pochodzenie:
Zapożyczenie z łac. examen; dzisiejsza postać od XIX w.; wyraz został zapożyczony do wielu języków europejskich (por. np. fr. examen, ang. examination, ros. ekzámien).
Pierwotna postać
Początkowo w postaci examen, potem ekzamen; w XIX w. pojęcie egzamen oznaczało ‘śledztwo; rewizję’ oraz ‘próbę mającą ocenić zdobyte przez kogoś umiejętności lub wiadomości’.
poleca
100%
2 głosy
egzaminacyjny
‘związany z egzaminem, jego dotyczący’; od XVIII w.
poleca
b/d
egzaminator
‘osoba, która egzaminuje’; od XVIII w.; utworzone od łac. examinator
poleca
b/d
egzaminatorski
1. ‘właściwy egzaminatorowi’; 2. ‘poważny, przesadny, napuszony’; od XIX w.
poleca
b/d
egzaminować
1. ‘przeprowadzać egzamin, sprawdzać czyjeś wiadomości’; 2. przenośnie także ‘badać, przepytywać’; od XVIII w.; pochodzi od łac. examinare
poleca
b/d
egzaminowany
‘ten, kto składa egzamin’; od XIX w.
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Egzamin