1. ‘podnosić, unosić coś do góry z wysiłkiem’; 2. ‘nosić, przenosić z trudem z miejsca na miejsce’; 3. ‘być czymś obciążonym’; 4. stpol. (XV w.) ‘ściągać, pobierać opłaty’ (jednocześnie podźwigać ‘podnosić’, dźwignąć ‘podnieść’).
1. ‘podnosić, unosić coś do góry z wysiłkiem’; 2. ‘nosić, przenosić z trudem z miejsca na miejsce’; 3. ‘być czymś obciążonym’; 4. stpol. (XV w.) ‘ściągać, pobierać opłaty’ (jednocześnie podźwigać ‘podnosić’, dźwignąć ‘podnieść’).
Od XVI w.; ogsłow. (por. czes. zdvíhat ‘ts.’, ros. dvígať ‘ruszać z miejsca, przesuwać; wprawiać w ruch’) < psłow. *dvigati (> *dvidzati) ‘podnosić, unosić w górę; ruszać, poruszać’ – pochodzi od psłow. *dvigti, dvigą ‘podnosić, unosić w górę’ (ta forma np. w słoweń. dialektalnych vzdíči, vzdížem ‘podnieść, unieść w górę’, a także w XV-wiecznym rzeczowniku podźwiżenie ‘podniesienie’).
‘maszyna do podnoszenia ciężkich przedmiotów, używana głównie na budowie lub w porcie przy załadunku’; stosowany od XX w. zamiast słowa żuraw w tym samym znaczeniu
utworzone w końcu XVIII w. od dźwignąć, dźwignie; od XIX w. także w znaczeniu przenośnym, np. dźwignia postępu
forma jednokrotna
forma jednokrotna
forma jednokrotna
‘osoba myśląca przede wszystkim o sobie i swoich potrzebach; samolub’.
Materiał opracowany przez eksperta