1. ‘wydzielony pas przeznaczony do poruszania się, komunikacji’; 2. ‘każdy szlak komunikacyjny; trasa’; 3. ‘podróż, wędrówka’; 4. ‘sposób postępowania, działania’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. draha, ros. doróga) < psłow. *dorga ‘wyżłobienie, wgłębienie; rowek, podłużny ślad wyryty w ziemi, bruzda wymyta przez wodę, wydeptana; pas ziemi do chodzenia, jazdy’ – rzeczownik odczasownikowy od psłow. *dŕgati ‘ciągnąć, targać, rwać, drzeć’ z wymianą *ŕ > *or; pierwotnie w znaczeniu ‘to, co jest rezultatem cięcia, rwania, darcia – wyżłobienie, bruzda, rowek, podłużny ślad’ > wtórnie ‘trasa, trakt, utorowany, wydeptany, wyżłobiony przez pojazdy na ziemi’.
Pierwotna postać
Dawniej w XVI w. występowała też postać dróga.
poleca
b/d
drążyć
od XVIII w.; wcześniej w postaci: drożyć, drużyć, dróżyć (XVI-XVII w.)
poleca
100%
3 głosy
poleca
b/d
poleca
67%
3 głosy
drożyna
‘wąska ścieżka’
poleca
b/d
Podobne teksty: