1. ‘osiągnąć pełnię rozwoju, dorosnąć’; 2. ‘być gotowym do zbioru (o roślinach,owocach)’.
Pochodzenie:
Od XVI w.; ogsłow. (por. słowac. dozrieť, ros. dozreť) < psłow. *dozьrěti,*dozьrěją ‘osiągnąć końcowy stan rozwoju, stać się dojrzałym’ – utworzony z przedrostkiem *do- od psłow. *zьrěti, *zьrěją ‘ts.’ (ślad w stpol. źrzeć ‘dojrzewać’);podstawowy czasownik *zьrěti pochodzi od pie. *ģer- ‘gnić, kruszeć, mięknąć’, pierwotnie ‘stawać się kruchym, miękkim’; rozwój fonetyczny pol. wyrazu taki sam jak w przypadku DOJRZEĆ I.
Pierwotna postać
Dawniej stosowano także formy: doźrzeć, doźreć, dozdrzeć, dojźrzeć oraz dordzeć.