Od XVI w.; jest to czasownik intensywny od formy chrobać (psłow. *chrobati ‘trzeszczeć, chrzęścić, chrupać’), w pol. poświadczonej jedynie w gwarze we wtórnym znaczeniu ‘mleć na żarnach’; czasownik ten jest pochodzenia dźwiękonaśladowczego.
Pierwotna postać
Dawniej występował w formie chrobocę, w XVI w. też wyjątkowo chropotać, dialektalnie również chrabęścić ‘chrobotać, szeleścić’, chrabęścić się ‘skrobać się’ oraz chrzebościć ‘szeleścić’.
Źródło
Puszczę na domy twoje chrobactwo.
Szymon Budny (ok. 1536-ok. 1596)
Jęło się zalęgać chrobactwem,
Dla nas nędznych chrobaczków.
Jakub Wujek (1541-1597)
poleca
b/d
chrabąszcz
‘chrząszcz, owad z rzędu chrząszczy’; słowo to występuje tylko w pol.; od XVIII w.; używany również w formie chrzabąszcz (XVIII w.); liczne postacie gwarowe: chrabąsc, chrbążdż, chrabęszcz, chrąboszcz, chrobąszcz, chroboszcz, krzabąszcz, skrzabąszcz, a także rabąszcz
poleca
b/d
robak
1. ‘małe zwierzę, zwłaszcza owad’; 2. ‘zwierzę pełzające’; od XIV w.; stpol. formy robak / chrobak
poleca
b/d
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Chrobotać