1. ‘zabawka; klejnocik’; 2. dawniej ‘nagroda w zapasach, gonitwach’; od XVIII w.; prawdopodobnie utworzone od stpol. czakać ‘czekać’ (XIV w.) w znaczeniu ‘czekany podarek’ na zasadzie skojarzenia z fr. joujou i bijou; wcześniej (XVI-XVII w.) miało formę czaczko, pochodzącą od czacze, a w XV--XVI w. również czacz, czac, czadz; wymienione starsze postacie zwykle stosowane są w wyrażeniu rzucić w czacz ‘rzucanie w tłum przez jadących w weselnym orszaku cukierków, orzechów itp.’
Źródło
Rzuć w czacz cukry i orzechy.
Wespazjan Kochowski (1633-1700)
poleca
100%
3 głosy
cackać
1. ‘obchodzić się zbyt delikatnie, pieszczotliwie (jak z cackiem)’; 2. ‘pieścić, bawić’; 3. ‘poświęcać wiele czasu na wykonanie czegoś, marudzić’; słowa po raz pierwszy użył Franciszek Zabłocki w 1785 r.
Podobne teksty: