bujać

1. ‘unosić się w powietrzu, fruwać, latać’; 2. ‘korzystać z całkowitej swobody, biegać swobodnie’; 3. ‘bujnie, wysoko rosnąć’; 4. ‘kołysać, huśtać,chwiać’; 5. ‘zmyślać, kłamać, oszukiwać’; 6. stpol. ‘przekraczać miarę, szaleć, broić, hulać’; od XIV w.; ogsłow. (np. czes. bujet, stczes. bujěti / bújěti, ros. dialektyczne bujáť) < psłow. *bujati ‘stawać się silnym, gwałtownym, gwałtownie się rozrastać’ – czasownik odprzymiotnikowy od psłow. *bujь