brzydzić się

1. ‘odczuwać wstręt, obrzydzenie wobec czegoś’; 2. stpol. też‘ulegać chorobie morskiej’; od XV w.; ogsłow. (por. czes. břidit ‘psuć’, przestarzałe ‘niepokoić, przerażać’, ukr. brýdytysja ‘odczuwać wstręt, odrazę’)< psłow. *briditi ‘ostrzyć’, ‘czynić nieprzyjemnym, wstrętnym’, *briditi sę ‘odczuwać wstręt, odrazę’ < psłow. przymiotnik *bridъ; od XV w. także forma bezzwrotna brzydzić ‘czynić coś wstrętnym, budzić wstręt’, dziś przestarzale; występuje też w gwarach również w znaczeniu ‘brudzić, zanieczyszczać, oddawać kał’; w stpol. występowała również forma brzudzić ‘ts.’, a dialektyczne brządzić się