1. ‘płatać figle, dokazywać, psocić’; 2. dawniej ‘czynić coś złego’; 3. stpol. (XV--XVI w.) ‘czynić, wykonywać; brać udział’.
Pochodzenie:
Od XV w.; ogsłow. (por. czes. brojit ‘burzyć się przeciw czemuś, oponować’,dialektyczne ‘psocić’; ukr. bróïty ‘dokazywać, figlować’) < psłow. *brojiti;słowo zmieniało swoje znaczenie: ‘ciąć, nacinać’ > ‘czynić, robić, wyrządzać’> ‘czynić coś złego, postępować nieprzyzwoicie’ – czasownik wielokrotny od psłow. *briti ‘ścinać ostrym nożem włosy, zarost, golić’ < pie.*bhrī- ‘ciąć czymś ostrym’.
poleca
b/d
brzytwa
1. ‘ostry nóż do golenia’; 2. również ogólnie ‘nóż’ (XVI w.); od XIV w.; ogsłow. (czes. břitva, ros. brítva) < psłow. *britva ‘ostry przyrząd docięcia, ostry nóż’ – nazwa narzędzia utworzona od psłow. czasownika *britiprzez dodanie przyrostka -*-tva; dialektyczne także forma brzytew
poleca
b/d
nabroić
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
zbroić
czasownik przedrostkowy