1. ‘deus; istota najwyższa’; 2. ‘bóstwo, istota opiekuńcza’.
Pochodzenie:
Od XIII w.; ogsłow. (por. czes. bůh, ros. bog) < psłow. *bogъ ‘bóstwo’ – ma swoje odpowiedniki w stind. bhága- ‘przydzielający, dawca, pan, przydomek niektórych bóstw’; pierwotnie ‘ten, kto przydziela, dawca’ > specjalne znaczenie religijne ‘przydzielający bogactwo, szczęście, dawca, pan, bóg’; źródłem pie. forma *bhag- ‘przydzielać’; nazwa wspólna dla grup językowych słowiańskiej i irańskiej.
Pierwotna postać
Stpol. forma bożec.
poleca
b/d
bodaj
1. ‘niechby, oby’; 2. ‘przynajmniej’; od XV w.; powstałe ze stpol. wyrażenia bog daj ‘niech Bóg da’; w stpol. w XV w. również w postaci bogdaj
poleca
100%
4 głosy
bogaty
1. ‘zamożny, majętny’; 2. ‘kosztowny, wystawny; obfitujący w coś’;od XIV w.; ogsłow. (por. czes. bohatý, ros. bogátyj) < psłow. *bogatъ ‘zamożny,majętny; obfity’ – utworzony od psłow. rzeczownika *bogъ ‘udział, dola, bogactwo, szczęście’
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
bogini
‘Bóstwo rodzaju żeńskiego’; od XV w.; ogsłow. (por. czes. bohyně,ros. boginja) < psłow. *bogyńi ‘ts.’ – forma żeńska od rzeczownika *bogъ;w XVI w. również postać boginia; ludowe boginka, bogienka, bogunka ‘istota mityczna, nimfa, rusałka’
poleca
10%
10 głosów
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
boski
Pochodzi od przymiotnika *bożski < psłow. *božьskъ
poleca
b/d
bożek
‘Bóg pogański; wyobrażający go przedmiot’; zdrobnienie od XV w.;ogsłow.
poleca
b/d
bożnica (bóżnica)
1. ‘świątynia żydowska, synagoga’; 2. ‘świątynia’ (XV--XVII w.); płnsłow. (por. czes. božnice, strus. božьnica) < przymiotnik psłow.*božьnъ ‘boży, boski’ z przyrostkiem *-ica; pierwotnie ‘coś bożego, poświęconego Bogu’
poleca
b/d
poleca
b/d
boży
‘należący do Boga’
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta