1. ‘istota nadprzyrodzona pośrednicząca między Bogiem a ludźmi, uosabiającadoskonałość i dobroć’; 2. ‘ktoś bardzo dobry, łagodny’.
Pochodzenie:
Słowo zapożyczone z in. terminami chrześcijańskimi ze stczes. anjel (dziś czes. andĕl) < łac. angelus < gr. angelos (pierwotnie ‘posłaniec’).
Pierwotna postać
Stpol. forma ańjoł od XIV w., w XIV-XV w. występowały postaci anjoł, angioł, angieł (z -g wg łac. angelus); stpol. formy zachowały się w niektórych gwarachpłn.-zach. Polski (anjół, anniół); in. formy, głównie gwarowe: janioł, jamioł, hanioł.
Obecna postać
forma anioł stosowana od XVI w., upowszechniona w XVIII w.
Źródło
Jenze angel (…) stąpiw, prawi, angel bozy.
Kazania świętokrzyskie, ok. połowy XIV w.
Posłał angieła swego.
Psałterz floriański, XIV/XV w.
poleca
b/d
anielski
1. ‘aniołów się tyczący, od nich pochodzący’ (np. anielskie pozdrowienie,anielskie nawiedzenie); 2. ‘święty, niebieski, cudny, doskonały, podobny aniołom’ (np. anielska niewinność, anielska słodycz)
poleca
75%
4 głosy
aniołek
zdrobnienie
poleca
67%
3 głosy
aniołeczek
zdrobnienie
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Anioł