‘posiłek poranny’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; jest to rzeczownik utworzony od czasownika śniadać ‘spożywać poranny posiłek, jeść śniadanie’, który jest kontynuacją psłow. *sъnědati ‘zjadać, spożywać, pożywiać się’ (formy wielokrotnej psłow. *sъn-ěsti ‘zjeść, spożyć’< psłow. *ěsti ‘jeść’ – por. stpol. XV-wieczne śnieść ‘zjeść, spożyć’.
Pierwotna postać
Dialektalnie występowała też postać śniedanie.
Źródło
Gdy się przepości, rad dobrze śniadać.
Stefan Falimirz, O ziołach i mocy ich, 1534 r.
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Śniadanie