1. ‘pomyślny los, powodzenie’; 2. ‘uczucie wielkiego zadowolenia, radości’; 3. ‘splot pomyślnych okoliczności, korzystne zrządzenie losu’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; pochodzi od psłow. dialektalnego *sъčęstьje ‘powodzenie, pomyślność, szczęście’ będącego złożeniem *sъ- (pochodzącego od pie. *sū- ‘dobry’)i psłow. rzeczownika *čęstь ‘wycinek, element składowy całości’ – pierwotnie w znaczeniu ‘dobra część, dobry, pomyślny udział’.
Pierwotna postać
W stpol. występowała również postać szczeście.
Źródło
Nie toć jest szczęsny co siedzi w złocie.
Mikołaj Rej (1505-1569)
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Szczęscie