1. ‘określać wartość, cenę czegoś’; 2. ‘oceniać rozmiary, jakość czegoś’; 3. stpol. również ‘szanować, poważać, czcić kogoś’.
Pochodzenie:
Od XV w.; zapożyczenie ze śrniem. schatzen ‘zbierać, gromadzić skarby, pieniądze’, schetzen ‘szacować, oceniać; opodatkować’, niem. schätzen ‘szacować, oceniać; cenić, poważać, szanować; uważać, sądzić’; por. też np. stczes. šacovati ‘cenić, oceniać; wyzyskać, łupić’.
Źródło
Niech się pilnie przypatruje swemu, co cudze szacuje.
Mikołaj Rej (1505-1569)
Ofiarowali owce i woły bez szacunku i bez liczby.
Biblia Leopolity, 1561 r.
poleca
75%
4 głosy
szacunek
1. ‘poważanie, poszanowanie’; 2. ‘określenie wartości, ocena, wycena’; stpol. (XV w.) szacunk: 3. ‘oszacowanie, określenie wartości, ustalenie ceny’ oraz 4. ‘wartość ustalona na podstawie oszacowania, wyznaczona cena’; jest to zapożyczenie ze śrniem. schatzunge / schetzunge ‘szacowanie, ocena’ (dziś niem. Schatzung ‘szacowanie, ocena; poważanie’)
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Szacować