1. ‘czyjeś dziecko płci męskiej’; 2. ‘poufale lub protekcjonalnie w zwrocie do chłopca lub młodszego mężczyzny’.
1. ‘czyjeś dziecko płci męskiej’; 2. ‘poufale lub protekcjonalnie w zwrocie do chłopca lub młodszego mężczyzny’.
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. syn, ros. syn) < psłow. *synъ, *synu ‘syn’ – nazwa ta ma pochodzenie pie. (por. odpowiadające mu lit. sūnùs, goc. sunusi stind. sūnù-) – jej źródłem jest pie. *sū-nuˇ- ‘męski potomek, syn’ utworzone od pierwiastka *seu- ‘rodzić’.
Źródło
Z wielkiej miłości nie tylko synami, ale synaczkami zowie.
Piotr Skarga (1536-1612)
‘o synu, zwłaszcza niegrzecznym, leniwym lub rozpieszczonym’