Baza wiedzy / Opracowania / Słownik etymologiczny języka polskiego

Stać

poleca b/d

1. ‘stać’; 2. ‘dbać, troszczyć się’.

Pochodzenie:

Od XIV w.; ogsłow. (np. czes. stát, stojim, ros. stojať, dialektalnie też w pol. stojać) < psłow. *stojati ‘stać, nie ruszać się’, forma wielokrotna *stajati; podstawą jest forma czasu teraźniejszego *stә-ie/o- pie. pierwiastka *stā-.

poleca 50% 4 głosy

stajnia

‘pomieszczenie dla koni (lub innych zwierząt gospodarskich)’; od XV w.; płnsłow. < psłow. dialektalne *staja ‘miejsce, gdzie umieszcza się zwierzęta gospodarskie, pomieszczenie dla nich’ utworzone od psłow. formy wielokrotnej *stajati ‘stać, nie ruszać się’

poleca b/d

stoisko

poleca b/d

stojak

poleca b/d

stójka

poleca b/d

stawić

1. ‘umieścić, położyć’; stpol. też: 2. ‘przedstawić przed sądem’ oraz 3. ‘zbudować, postawić, budować stawiać’; 4. stawić się ‘przybyć osobiście, zgłosić się, ukazać się’; od XIV w.; ogsłow. < psłow. *staviti ‘powodować, że coś stoi’, forma wielokrotna *stavati – czasownik pochodzący odpsłow. *stojati

poleca b/d