1. ‘biała, sypka substancja o ostrym smaku, używana do przyprawiania lub konserwowania potraw’; 2. ‘skała krystaliczna, z której otrzymuje się tę substancję’; 3. ‘związek chemiczny powstający w reakcji kwasu z zasadą’.
1. ‘biała, sypka substancja o ostrym smaku, używana do przyprawiania lub konserwowania potraw’; 2. ‘skała krystaliczna, z której otrzymuje się tę substancję’; 3. ‘związek chemiczny powstający w reakcji kwasu z zasadą’.
Od XV w.; ogsłow. (por. czes. sůl, ros. soľ ) < psłow. *solь ‘sól’ – w tym samym znaczeniu np. łot. sàls oraz łac. sāl; podstawą pie. *sal- ‘sól’.
1. ‘posypywać, przyprawiać coś solą kuchenną’; 2. ‘nacierać, przesypywać solą lub zalewać roztworem soli jakieś produkty w celu ich zakonserwowania’; od XV w.; ogsłow. < psłow. *soliti ‘posypywać, przyprawiać, nasycać solą, czynić słonym’ – czasownik odrzeczownikowy od psłow. *solь ‘sól’