‘wysyłać, wyprawiać’.
‘wysyłać, wyprawiać’.
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. dawne sláti, šlu, ros. slať, šlju) < psłow. *sъlati ‘wyprawiać, wysyłać kogoś dokądś, przesyłać, przekazywać coś dokądś’, forma wielokrotna *sylati; psłow. czasownik prawdopodobnie rozwinął się z wcześniejszego czasownika ‘powodować, że ktoś coś bierze’ > ‘posyłać, by ktoś coś otrzymał’; podstawą jest pie. *sel- / *sol- / *sl- ‘wziąć, schwytać’.
W stpol. w XV w. używana była też forma wielokrotna bez przedrostka: syłać ‘wyprawiać, wysyłać’.
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
forma wielokrotna -syłać w czasownikach przedrostkowych: posyłać, przysyłać, wysyłać, zsyłać.
od czasownika przedrostkowego
od czasownika przedrostkowego dawniej (od XVI w.) ‘zadanie specjalne wykonywane przez żołnierza wysłanego poza obóz’; w XVI w. występowało również słowo posyłek ‘posłany podarunek’
od czasownika przedrostkowego por. w XV w. przesłać ‘wybrać z góry, przeznaczyć’ oraz przesłanie ‘wybranie z góry, przeznaczenie, los wyznaczony’
od czasownika przedrostkowego
od czasownika przedrostkowego
Materiał opracowany przez eksperta