‘wysyłać, wyprawiać’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. dawne sláti, šlu, ros. slať, šlju) < psłow. *sъlati ‘wyprawiać, wysyłać kogoś dokądś, przesyłać, przekazywać coś dokądś’, forma wielokrotna *sylati; psłow. czasownik prawdopodobnie rozwinął się z wcześniejszego czasownika ‘powodować, że ktoś coś bierze’ > ‘posyłać, by ktoś coś otrzymał’; podstawą jest pie. *sel- / *sol- / *sl- ‘wziąć, schwytać’.
Pierwotna postać
W stpol. w XV w. używana była też forma wielokrotna bez przedrostka: syłać ‘wyprawiać, wysyłać’.
poleca
b/d
nasłać
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
odesłać
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
posłać
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
przesłać
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
przysłać
czasownik przedrostkowy
poleca
100%
2 głosy
wysłać
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
zesłać
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
syłać
forma wielokrotna -syłać w czasownikach przedrostkowych: posyłać, przysyłać, wysyłać, zsyłać.
poleca
b/d
poseł
od czasownika przedrostkowego
poleca
b/d
posyłka
od czasownika przedrostkowego dawniej (od XVI w.) ‘zadanie specjalne wykonywane przez żołnierza wysłanego poza obóz’; w XVI w. występowało również słowo posyłek ‘posłany podarunek’
poleca
b/d
przesłanka
od czasownika przedrostkowego por. w XV w. przesłać ‘wybrać z góry, przeznaczyć’ oraz przesłanie ‘wybranie z góry, przeznaczenie, los wyznaczony’
poleca
b/d
przesyłka
od czasownika przedrostkowego
poleca
b/d
wysyłka
od czasownika przedrostkowego
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta