profil

Siła

poleca b/d

1. ‘energia fizyczna lub duchowa umożliwiająca działanie’; 2. ‘zdolność oddziaływania na kogoś lub na coś, możność wywoływania określonego skutku’; 3. ‘zdolność bojowa wojska oceniana według liczby żołnierzy i uzbrojenia’; 4. w fizyce ‘jakakolwiek przyczyna fizyczna zdolna do zamiany warunków ruchu lub spoczynku ciała materialnego albo do jego odkształcenia’; 5. dawniej ‘dużo, wiele, mnóstwo’; stpol. też: 6. ‘przemoc, gwałt’ oraz 7. ‘zdolność oddziaływania, wywoływania skutków, wysoka sprawność’.

Pochodzenie:

Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. síla ‘moc, energia; potęga; intensywność’; ros.síla ‘moc, potęga; energia; intensywność’) < psłow. *sila ‘energia, moc, potęga’,który ma bliskie odpowiedniki w grupie języków bałt. (por. lit. sielà ‘dusza, duch, umysł’); podstawą pie. *se(i)- ‘napinać (się)’; pierwotnie ‘napinanie(się), napięcie’.

Źródło Tak więc była ludzi siła.
Legenda o św. Aleksym, zapis tekstu z 1454 r.

Bo nieprzyjaciel silen jest.
Cyprian Bazylik (1535-ok. 1600)

poleca b/d

osiłek

‘człowiek dobrze zbudowany, silny’ (< człowiek o (dużej) sile)

poleca b/d
poleca b/d
poleca b/d
poleca b/d
poleca b/d
poleca b/d
poleca b/d

usiłować

1. ‘starać się, zabiegać o coś, dążyć do czegoś’; 2. stpol.też ‘wysilać się, trudzić się, ciężko pracować’; od XIV w.

Podoba się? Tak Nie
Więcej informacji:

Materiał opracowany przez eksperta