rodzić

rodny

1. ‘rozrodczy’; 2. przestarzale ‘płodny, rodzący, urodzajny’

rodzaj

1. ‘gatunek, odmiana’; 2. ‘płeć’; 3. stpol. również ‘osoby pochodzące od wspólnego przodka, rodzina, ród, plemię, naród’, ‘pochodzenie, rodowód’; 4. dawniej ‘urodzaj’; od XIV w.; ogsłow. – słow. postać *roďajь ‘rodzenie, wydawanie na świat potomstwa, dawanie plonów; ród, potomstwo’ pochodzi od psłow. *roditi

rodzeństwo

‘dzieci tych samych rodziców w stosunku do siebie’; od XVIII w.; słowo utworzone od przymiotnika rodzony ‘spokrewniony w linii prostej’ będącego formą imiesłowu biernego czasownika rodzić; pierwotnie ‘pokrewieństwo w prostej linii’ > wtórnie ‘osoby spokrewnione w prostej linii’

rodziciel

rodzimy

1. ‘właściwy danemu narodowi, krajowi, domowi, pochodzący z danego kraju, narodu, domu’; 2. dawniej ‘prawdziwy, z krwi i kości’;3. dialektalnie ‘wrodzony, istniejący od urodzenia’; od XIX w.; pochodzi od psłow. *rodimъ ‘rodzimy, rodzony, urodzony, rodzinny’ – imiesłowu biernego od psłow. czasownika *roditi

narodzić

czasownik przedrostkowy

obrodzić się

czasownik przedrostkowy

porodzić

czasownik przedrostkowy

przyrodzić

czasownik przedrostkowy

rozrodzić

czasownik przedrostkowy

wyrodzić

czasownik przedrostkowy

zrodzić

czasownik przedrostkowy

radzać

forma wielokrotna -radzać w czasownikach przedrostkowych, np. odradzać, wyradzać się